W CO SIĘ BAWIĆ? PRZYGODY Z PIRATAMI - opowiadanie, łamigłówki i zagadki.

Zmiana czasu niebawem, a co za tym idzie - dłuższe wieczory. W co się bawić z dziećmi jesienią? Może taka propozycja Was zainteresuje.

Chciałam Wam dzisiaj zaprezentować książeczkę, która idealnie nadaje się do zabawy podczas długich jesiennych wieczorów.

"Przygody z piratami" to nie jest zwykła książka. Nie czyta się jej po kolei, strona po stronie, ale przechodzi się do odpowiednich stron po rozwiązaniu zadań. W każdym zadaniu znajduje się wskazówka, na którą stronę trzeba przejść.

Bohaterami książeczki są Majka i Kacper - rodzeństwo, które pewnego razu znajduje butelkę z listem w środku. Okazuje się, że w liście zawarta jest prośba o ratunek.

Dzieci przemierzają morza i oceany, poznają nowych przyjaciół, stają oko w oko z piratami.

Na każdej stronie znajduje się łamigłówka do rozwiązania. Często trzeba będzie wybrać drogę, którą powinni podążyć mali bohaterowie. Od rozwiązań zagadek zależą dalsze przygody Majki i Kacpra.

W razie problemów, na końcu książki znajdują się wskazówki, z których można korzystać, gdy zgubimy drogę lub jakieś zadanie sprawi nam trudność.

Wśród licznych łamigłówek znalazły się takie, które dzieci lubią najbardziej:

- łączenie punktów,

- kolorowanie pól z określonym kształtem,

- wyszukiwanie różnic na rysunkach,

- odszukiwanie identycznych rysunków,

- przechodzenie przez labirynt itp.

Książeczka jest idealnym narzędziem do pracy z dzieckiem w domu. Nauczyciele mogą wykorzystać ją podczas zajęć wyrównawczych. Na pewno uatrakcyjni spotkania z dziećmi.

Dużym atutem jest niska cena książeczki - ok 5 zł w księgarniach stacjonarnych i internetowych. 

TYTUŁ - Przygody z piratami. Opowiadania z łamigłówkami i zagadkami.

AUTOR - Jarosław Cieśla

ILUSTRACJE - Agnieszka Czamara

WYDAWNICTWO - REA

22 MARCA - ŚWIATOWY DZIEŃ WODY I DZIEŃ MORZA BAŁTYCKIEGO

 źródło: eurodesk.pl

22 grudnia 1992 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych ustanowiła rezolucję, według której każdego roku 22. dzień marca obchodzony będzie jako Światowy Dzień Wody.

Powodem rezolucji był fakt, że ponad miliard ludzi na świecie cierpi z powodu braku dostępu do czystej wody pitnej.

Święto zostało powołane w Brazylii w Rio de Janeiro podczas konferencji Szczyt Ziemi 1992.

Pierwsze obchody odbyły się w 1993 roku. Ideą obchodów jest uświadomienie państwom członkowskim wpływu prawidłowej gospodarki wodnej na ich kondycję gospodarczą i społeczną.

Corocznie Dzień Wody obchodzony jest pod innym hasłem:

• 1994 – Troska o wodę jest obowiązkiem każdego człowieka
• 1995 – Kobiety a woda
• 1996 – Woda dla spragnionych miast
• 1997 – Zasoby wodne świata: czy ich wystarczy?
• 1998 – Wody podziemne – niewidoczne zasoby
• 1999 – Wszyscy mamy wpływ na wykorzystanie wody
• 2000 – Woda dla XXI wieku
• 2001 – Woda a zdrowie
• 2002 – Woda dla rozwoju
• 2003 – Woda dla przyszłości
• 2004 – Woda i kataklizmy
• 2005 – Woda dla życia
• 2006 – Woda a kultura (koordynatorem było UNESCO)
• 2007 – Radzić sobie z niedoborem wody (koordynatorem było FAO)
• 2008 – Woda a warunki sanitarne
• 2009 – Woda w zmieniającym się świecie
• 2010 – Clean Water for a Healthy World
• 2011 – Woda dla miast
• 2012 – Bezpieczeństwo żywności i wody
• 2013 – Międzynarodowy Rok Współpracy Wodnej
• 2014 – Woda i energia
• 2015 - Woda dla zrównoważonego świata                                  

 

źródło: wrota.warmia.mazury.pl

Pięć lat później, czyli w 1997 roku zostało ustanowione kolejne święto obchodzone w ramach Światowego Dnia Wody.  Chodzi tu o Dzień Morza Bałtyckiego, święto obchodzone przez wszystkie państwa  położone nad Bałtykiem.

Dzień ten ma zwrócić uwagę na problem ochrony wód Morza Bałtyckiego. Nasze morze  narażone jest na skażenie ściekami pochodzącymi z przemysłu chemicznego, metalurgicznego, rolnictwa oraz eksploatacji statków. Zanieczyszczenia chemiczne powodują zaburzenia kodu genetycznego wielu gatunków oraz śmierć organizmów zwierzęcych i roślin. 

Ochroną środowiska naturalnego Morza Bałtyckiego zajmuje się Komisja Helsińska. W 1974 roku państwa nadbałtyckie podpisały konwencję, która weszła w życie 6 lat później. Reguluje ona zagadnienia związane z kompleksową ochroną środowiska Morza Bałtyckiego. Obejmuje zapobieganie zanieczyszczeniom z lądu i statków, zakaz zatapiania odpadów i innych substancji oraz współpracę przy zwalczaniu zanieczyszczenia morza. Zawiera też listę substancji i materiałów niebezpiecznych lub szkodliwych.    

W 2000 roku zakończył się proces ratyfikacji kolejnej konwencji ekologicznej, podpisanej przez wszystkie państwa leżące nad Bałtykiem oraz Wspólnotę Europejską. Wzmacnia ona zobowiązania stron zawarte w konwencji z 1974 roku. Chroni przed zanieczyszczeniami wszystkie wody należące do Morza Bałtyckiego, łącznie z jego zlewiskiem na terenie krajów, które ją podpisały. Szczególnie chronionymi przez Komisję Helsińską fragmentami polskiego wybrzeża są Woliński Park Narodowy, Nadmorski Park Krajobrazowy, Mierzeje Helska i Wiślana oraz Kępa Redłowska.    źródło: wp.pl    

źródło: demotywatory.pl

                        

ODKRYWAMY ŚWIAT Z NATIONAL GEOGRAPHIC ODKRYWCA - ŻÓŁWIE ZIELONE W PODRÓŻY

Nadszedł czas na kolejny ciekawy temat zainspirowany artykułem będącym w edycji kolekcjonerskiej albumu „National Geographic: Odkrywca”. Zapraszam do lektury!
Chodząc po plaży, często możemy natrafić na skarby wyrzucone na brzeg przez morze. Obok ton śmieci pojawiających się z falami każdego dnia, znajdziemy tam muszle, bursztyn, a może nawet butelkę z listem rozbitka... Ciekawe rzeczy przykryte piaskiem możemy znaleźć przy odrobinie szczęścia na każdej plaży w każdej części świata. Jednymi z plaż, które wyróżniają się na tle innych, są plaże kostarykańskie. Właśnie tam pod warstwą piasku zakopane są prawdziwe skarby. Zakopane jest życie. Życie żółwi zielonych!

źródło zdjęcia: wikipedia.org

Kostarykańskie plaże kryją w swoich piaskach setki żółwich jaj. Co ciekawe, im większa temperatura piasku, tym większa szansa na to, że z jaj wyklują się samice. Kiedy przychodzi odpowiedni czas, malutkie żółwie wykluwają się, a ich pierwszym celem jest dotarcie do morza. Dotarcie do wody jest dla nich niemałym wyzwaniem, niestety wiele z nich już podczas tej wędrówki kończy swoje życie – małe żółwie są pokarmem dla krabów i ptaków. Niektórym żółwiom jednak udaje się dotrzeć do morza, choć fale spychają je znów na plażę. W końcu udaje im się wypłynąć na otwarte morze.

źródło zdjęcia: www.faunaflora.com.pl

Żaden naukowiec nie zbadał jeszcze jak małe żółwie, po wpłynięciu na spokojne wody oceanu, radzą sobie zanim dorosną. Wiadomo jedynie, że żywią się małymi krewetkami i ślimakami, chronią się w wodorostach i poruszają się prądami morskimi

Żółwie stanowią łatwy cel dla większych drapieżników, na szczęście gada chroni ubarwienie. Spodnia część skorupy jest jasna, dzięki czemu pływające poniżej drapieżniki nie widzą żółwia na tle nasłonecznionej wody! Górna część skorupy natomiast jest ciemna, przez co nie zauważają go przelatujące nad wodą ptaki.

Po kilku latach żółw płynie do wybrzeży Florydy, jest już silniejszy i bardziej wytrzymały. Jego życie dalej polega na sielankowym pożywianiu się glonami i meduzami oraz ukrywaniu się przed większymi drapieżnikami.

Po kolejnych trzydziestu latach, zółw jest już dorosły, waży tyle, ilu trzech piątoklasistów! Sama skorupa mierzy teraz metr długości. Żółw wraca do domu – dokładnie do tego samego miejsca, w którym się wykluł. Nikt dokładnie nie wie, w jaki sposób żółwie odnajdują drogę do swojego miejsca urodzenia. Wiadomo natomiast, że po dotarciu do celu, żółw znajduje swoją drugą połówkę, a samica składa jaja w piasku. Po kilku miesiącach z jaj wykluwają się setki żółwików, które są już gotowe, aby odbyć podróż życia.

źródło zdjęcia: wikipedia.org

Niestety, żółwie nie muszą uciekać tylko przed większymi drapieżnikami, ale i przed ludźmi. Żółwie zielone często są obiektem polowań. Na szczęście znajdują się też ludzie, którzy chcą te gady chronić, badają ich obyczaje i monitorują drogę ich wędrówki.

Artykuł powstał na podstawie edycji kolekcjonerskiej albumu „National Geographic: Odkrywca” 2012/13.

WARTO WIEDZIEĆ - PIRAT CZARNOBRODY, POSTRACH KARAIBSKICH WÓD

Wielu z nas w mniejszym lub w większym stopniu kojarzy postać legendarnego pirata, zwanego Czarnobrodym. Jego postać pojawiła się w wielu filmach, między innymi w ostatniej części „Piratów z Karaibów”. Mogłoby się wydawać, że tak charakterystyczna postać jest tylko dziełem wyobraźni – nic bardziej mylnego, Czarnobrody istniał i plądrował naprawdę!

Źródło zdjęcia: wykop.pl

Czarnobrody, ang. Blackbeard, właściwie Edward Teach lub Thatch, żył na przełomie siedemnastego i osiemnastego wieku. Urodził się około 1675 roku. Był jednym z najgroźniejszych piratów swojego okresu. Pochodził z Anglii, jednak grasował na morzu Karaibskim. 

Został kapitanem poprzez wszczęcie buntu na statku, na którym służył. Wcześniej był kaprem i napadał marynarkę francuską jako pirat, ale z błogosławieństwem króla brytyjskiego. Używał głównie broni palnej, ale nie był też złym szermierzem. Po zakończeniu wojny między Francją i Wielką Brytanią dalej zajmował się napadami na statki, również na życzenie króla brytyjskiego.

Drzeworyt z 1734 roku przedstawiający Czarnobrodego, źródło: wikipedia.org

Ataki na inne statki prowadził początkowo na niewielkim statku, a następnie na zdobycznym francuskim okręcie La Concorde, przemianowanym na Queen Anne's Revenge (Zemsta Królowej Anny). W szczytowym momencie kariery – wiosną 1718 roku – dysponował 4 okrętami, 60 działami i ok. 400 ludźmi.

Według legend Czarnobrody zapragnął sprawdzić jak jest w piekle. W tym celu nakazał zapalić w ładowni swojego statku siarkę, a w toksycznym dymie wytrzymał najdłużej z całej załogi.

Podobno aby wyglądać straszniej,  na brodę wiązał czerwone wstążki, do kapelusza przyczepiał zapalone lonty, a na ramieniu nosił sześć załadowanych pistoletów. Zdarzało się, że odpalał działa za pomocą swojej uprzednio podpalonej brody.

Bandera Czarnobrodego, źródło: wikipedia.org

Zginął w trakcie potyczki z dwoma okrętami dowodzonymi przez angielskiego porucznika Roberta Maynarda działającego na polecenie gubernatora Wirginii Aleksandra Spotswooda. Było to 22 listopada 1718 roku.

Co ciekawe, jego skarb (największy pojedynczy łup oszacowany jest na sumę ówczesnych 325 tys. funtów; dzisiaj to równowartość 6 milionów funtów) od blisko 300 lat pozostaje nieodnaleziony.

WARTO PRZECZYTAĆ - NIESAMOWITE PRZEKROJE "STATKI I OKRĘTY"

TYDZIEŃ Z KSIĄŻKĄ - DZIEŃ SZÓSTY

Dzisiejsza propozycja będzie idealna dla chłopców - małych i dużych. 

Książka o niesamowitych przekrojach statków i okrętów pozwala poznać budowę łodzi począwszy od dżonki chińskiej,  skończywszy na lotniskowcu.

Z książki dowiecie się, gdzie przechowywano beczki z solonym mięsem na dawnym galeonie, gdzie znajduje się magazyn amunicji na lotniskowcu lub gdzie rybacy muszą się udać, aby wziąć prysznic.

Książka jest bogato ilustrowana, a każdy element opisywanego okrętu dokładnie przedstawiony.

Na końcu  umieszczono kalendarium budowy statków i okrętów oraz mały słowniczek terminów związanych z ich budową.

Mimo, że jestem dziewczyną, lubię zaglądać do tej książki. W obrazowy sposób pokazuje jak wygląda statek i pozwala sobie wyobrazić jak wyglądało kiedyś i jak wygląda teraz życie na okręcie.

Książkę wydano w 1995 roku. Trudno ją dostać w księgarniach, ale często jest dostępna na allegro lub w internetowych antykwariatach. 

Polecam, warto ją mieć na półce.

WARTO WIEDZIEĆ - KANAŁ PANAMSKI

Nie wiem czy wiecie, ale 101 lat temu, a dokładnie 7 stycznia 1914 roku przez Kanał Panamski przepłynął pierwszy statek. 

Myślę, że to jest dobra okazja, aby temu cudowi techniki poświęcić kilka zdań.

Miejsce, gdzie Ameryka Południowa łączy się z Ameryką Północną to Przesmyk Panamski. Jest to najwęższa część kontynentu, która oddziela Morze Karaibskie od Zatoki Panamskiej.

Już w XVI wieku król Karol V Habsburg marzył, aby w tym właśnie miejscu wybudować kanał, który znacznie skróciłby drogę z Peru do Hiszpanii. 

Niestety, te plany nie powiodły się, a budowę kanału rozpoczęto dopiero w XIX wieku. Budowę zainicjował Francuz Ferdinand Marie de Lesseps. Prace rozpoczęły się w 1879 roku. Francuzi sprawowali nadzór nad budową do 1889 roku. Tzw. afera panamska przystopowała prace przy budowie Kanału. 

źródło zdjęcia: odkrywcy.pl

Dopiero w 1903 roku Amerykanie wydzierżawili teren od nowego państwa - Panamy. To właśnie oni ukończyli budowę Kanału Panamskiego i przez wiele lat sprawowali pieczę nad tą budowlą. 

Dopiero w 1999 roku odbyło się przekazanie Panamie prawa do terenu, na którym znajduje się Kanał.

Smutne są dane na temat osób, które zginęły podczas tego przedsięwzięcia. Mówi się, że podczas budowy zmarło ponad 25 tys robotników.

3 września 2007 roku Panama rozpoczęła budowę, której celem jest poszerzenie Kanału. Kiedy zostanie od oddany, dokładnie nie wiadomo. 

źródło zdjęcia: www.izolacje.com.pl

Obecnie Kanał obsługuje rocznie ponad 14 tys statków. Po przebudowie ich liczba ma wzrosnąć dwukrotnie. 

źródło zdjęcia: urloplandia.pl

Poza tym taka przebudowa była konieczna ze względu na zmieniające się parametry statków. Oblicza się, że wkrótce blisko 40% wielkich kontenerowców nie będzie się mieścić w systemie panamskich śluz. Już dziś prawie połowa statków przechodzących przez kanał w niektórych miejscach zajmuje całą jego szerokość.

źródło zdjęcia: naszepodrozemaleiduze.blox.pl

A teraz trochę danych technicznych:

Długość kanału wynosi 81,6 km, z czego 16,4 km przypada na płytkie wody przybrzeżne Zatok: Panamskiej i Colón. Płynąc od strony Morza Karaibskiego pokonuje się 11,3 km na poziomie zwierciadła wód morskich, aż do systemu trzech Śluz Gatuńskich, które podnoszą statki na poziom 25,9 m n.p.m. – poziom sztucznego jeziora Gatún. Po opuszczeniu jeziora płyną 11-kilometrowym wykopem w skałach, a po przebyciu następnych 13 km docierają do kolejnego systemu śluz. Pokonawszy dalsze 13 km statki wchodzą do portów Panama i Balboa. Szerokość śluz wynosi 33,5 m. Statki, które mogą przechodzić przez Kanał Panamski mogą mieć następujące maksymalne wielkości:

• 294,1 m długości
• 32,3 m szerokości
• 12,0 m zanurzenia
• 57,9 m wysokości od linii wodnej do najwyżej położonego punktu statku.

Podsumowując można stwierdzić, że Kanał Panamski to jedna z najważniejszym dróg morskich świata. Skróciła drogę morską z San Francisco do Nowego Jorku o 14500 km.  

źródło zdjęcia: mariusztravel.com

WARTO PRZECZYTAĆ - HISTORIA CIĘ WZYWA "PODRÓŻE MORSKIE"

TYDZIEŃ Z KSIĄŻKĄ - DZIEŃ PIERWSZY

Biorę udział w wyzwaniu, którego autorem jest KREATYWNYM OKIEM. W ciągu najbliższego tygodnia będę prezentować Wam książki marynistyczne i zachęcać do ich przeczytania.

Jako pierwsza idzie na warsztat książka z serii HISTORIA CIĘ WZYWA. 

"Podróże morskie" to przykład lektury, która pozwala zajrzeć w głąb dziejów.

Jesteś nie tylko czytelnikiem, ale i uczestnikiem wydarzeń. Wyobraź sobie, że przenosisz się w czasie do roku 1593 i nagle stajesz się kapitanem, który ma poprowadzić flotę królewską do Indii. Musisz zebrać załogę, zaprowiantować statek i sprawić, aby cała ekspedycja dotarła szczęśliwie do portu Goa. Tam zakupisz cenne przyprawy i przewieziesz je królowi.

Jesteś gotowy na takie wyzwanie?

To zaczynamy wyprawę.

Ale zanim wyruszymy musisz dokładnie poznać trasę rejsu. Wskazówki, które znajdziesz obok mapy pozwolą Ci bezpiecznie dotrzeć do celu.

Teraz czas na przygotowania do podróży. Musisz wybrać oficerów, którzy pomogą Ci w wyprawie. Oni też muszą zatrudnić doświadczonych żeglarzy, marynarzy oraz chłopców okrętowych. Pamiętaj o żywności, wodzie i winie. Twoim statkiem popłyną również pasażerowie - znajdź dla nich miejsce.

Jeżeli nie wiesz jeszcze czym zajmują się poszczególni członkowie załogi, kolejny rozdział książki Ci w tym pomoże.  

Jesteś kapitanem statku, musisz znać wszystkie jego zakamarki. Kapitan musi wiedzieć czyje kajuty znajdują się na kolejnych pokładach, gdzie śpią pasażerowie, a gdzie przetrzymuje się żywność.

Twój statek świadczy o Tobie, musisz zadbać o porządek na okręcie. Nie zrobisz tego sam, pomogą Ci marynarze. Każdy na statku ma swój przydział obowiązków: żaglomistrz naprawia żagle, ogniomistrz dba o amunicję. Ty jedynie udzielasz jedynie cennych wskazówek, które sprawią, że ich praca będzie przebiegała sprawnie i bezpiecznie.

Kolejne karty książki powiedzą Ci, co to nawigacja. Dzięki tej wiedzy nie zabłądzisz, dotrzesz do celu. Poznasz też wszystkie tajniki żeglowania: poznasz budowę swojego okrętu, nazwy żagli i poszczególnych elementów masztu. 

Pamiętaj, będąc kapitanem jesteś odpowiedzialny za bezpieczeństwo wszystkich znajdujących się na okręcie. Uważaj na buntowników i korsarzy. Nasza księga podpowie Ci jak sobie z nimi radzić. Dowiesz się z niej także jak zachować się podczas sztormu.

No i w końcu dotarłeś do celu. Masz teraz kilka tygodni, aby rozładować statek i przygotować go do drogi powrotnej. Napraw wszystko co szwankuje, pomogą Ci w tym Twoi ludzie. Ty zajmij się sprzedażą towaru i zakupem przypraw dla króla.

W taki oto sposób dotarliśmy na ostatnie strony książki. Tu znajduje się kalendarium, mówiące o najważniejszych żeglarskich wydarzeniach XV i XVI wieku oraz słowniczek najważniejszych morskich pojęć.

Podsumowując, muszę stwierdzić, że książka zainteresuje nie tylko dzieci, ale i dorosłych. W bardzo obrazowy sposób przybliża czytelnikowi żeglugę sprzed wieków. Dużym atutem książki są barwne ilustracje. Myślę, że to świetna pozycja nie tylko dla chłopców. 

Szczerze polecam!

HISTORIA CIĘ WZYWA - PODRÓŻE MORSKIE

Wydawnictwo: Papilon Publicat S.A.

ISBN 978-83-245-6688-4

Cena: ok. 15 zł